شرايط ايران خيلی بحرانيه. امّا يک شرايط در حال گذار هست . اگه خوب نگاه کنيم ميبينيم که به زودی يه اتفاقی ميافته. جامعه در حال انفجار هست. من به اين قضيه از 2 سمت نگاه ميکنم.
سمت اول، گروه های تندرو دارند کنترل همه جا رو در دست ميگيرند. تفکرات و اصول خودشون رو می خوان به زور به خورد مردم بدند. اگه موفق بشند يک دوره ديکتاتوری شديد حاکم خواهد شد.
2. سمت دوم اما اميدوار کننده هست. وقتی به جامعه نگاه ميکنم ميبينم جامعه داره به شدت پويا و فعال ميشه. از همه لحاظ داره رشد ميکنه. جامعه پويا يعنی اينکه تکنولوژی و موسيقی توش به اندازه هم پيشرفت کنند. يعنی مردم بيشتر کتاب بخونند، يعنی آدم هايي باشند توش که مسئوليت پذير باشند در قبل جامعه. اين چيز هايي که داره به شدت خودشو نشون ميده.
مثلاً در ضمينه موسيقی ، چند وقته کارهايي کاملاً متفاوت رو شده. مثلاً اين گروه کيوسک، گروه ابجيز يا محسن نامجو و ...، خوب اينا يعنی پيشرفت. يعنی نو آوری و نويد يک تحول. يعنی اينکه فرهنگ، هنر، موسيقی و تکنولوژی دارند باهم پيشرفت ميکنند. و مهمتر از همه سطح اگاهی سياسی و فرهنگی خودمون که بايد روش کار کنيم.
و آخر اينکه ، انتخابات بعدی خيلی چيز ها رو نشون ميده. اميدوارم 2 تا اتفاق احمقانه که دفعات پيش افتاد نيفته.
اولاً که ملت دوباره شروع به تحريم انتخابات نکنند. به اين بهانه که نميخايم به ج.ا مشروعيت ببخشيم و ... دوباره يه عده راه نيفتند بگند بابا اينا همه دستشون تو يه کاسه هست. و اين انتخابات همش سناريو هست.!! باور کنيد نيست. سناريو کجا بود. هممون خوب ميدونيم که اون بالا جنگ قدرت هست. و اينها اينقدر اتحاد ندارند که سناريو چينی کنند.
دوماً که ديگه خر نشيم و گول نخوريم. مشخصا تو انتخابات قبلی گول خورديم. به تنها چيزی که بايد نگاه کنيم سابقه کانديداها هست نه حرفشون.
اين بحث ها رو فکر کنم بايد از الان شروع کرد. بايد ياد بگيريم و به هم ديگه ياد بديم که از حافظه تاريخيمون استفاده کنيم. الان هم بايد خودمون رو سرزنش کنيم بخاطر انتخابات قبلی. اگه تحريم نميکرديم انتخابات رو، اگه ميرفتيم به معين رای ميداديم الان سرنوشتمون اين نبود.
سمت اول، گروه های تندرو دارند کنترل همه جا رو در دست ميگيرند. تفکرات و اصول خودشون رو می خوان به زور به خورد مردم بدند. اگه موفق بشند يک دوره ديکتاتوری شديد حاکم خواهد شد.
2. سمت دوم اما اميدوار کننده هست. وقتی به جامعه نگاه ميکنم ميبينم جامعه داره به شدت پويا و فعال ميشه. از همه لحاظ داره رشد ميکنه. جامعه پويا يعنی اينکه تکنولوژی و موسيقی توش به اندازه هم پيشرفت کنند. يعنی مردم بيشتر کتاب بخونند، يعنی آدم هايي باشند توش که مسئوليت پذير باشند در قبل جامعه. اين چيز هايي که داره به شدت خودشو نشون ميده.
مثلاً در ضمينه موسيقی ، چند وقته کارهايي کاملاً متفاوت رو شده. مثلاً اين گروه کيوسک، گروه ابجيز يا محسن نامجو و ...، خوب اينا يعنی پيشرفت. يعنی نو آوری و نويد يک تحول. يعنی اينکه فرهنگ، هنر، موسيقی و تکنولوژی دارند باهم پيشرفت ميکنند. و مهمتر از همه سطح اگاهی سياسی و فرهنگی خودمون که بايد روش کار کنيم.
و آخر اينکه ، انتخابات بعدی خيلی چيز ها رو نشون ميده. اميدوارم 2 تا اتفاق احمقانه که دفعات پيش افتاد نيفته.
اولاً که ملت دوباره شروع به تحريم انتخابات نکنند. به اين بهانه که نميخايم به ج.ا مشروعيت ببخشيم و ... دوباره يه عده راه نيفتند بگند بابا اينا همه دستشون تو يه کاسه هست. و اين انتخابات همش سناريو هست.!! باور کنيد نيست. سناريو کجا بود. هممون خوب ميدونيم که اون بالا جنگ قدرت هست. و اينها اينقدر اتحاد ندارند که سناريو چينی کنند.
دوماً که ديگه خر نشيم و گول نخوريم. مشخصا تو انتخابات قبلی گول خورديم. به تنها چيزی که بايد نگاه کنيم سابقه کانديداها هست نه حرفشون.
اين بحث ها رو فکر کنم بايد از الان شروع کرد. بايد ياد بگيريم و به هم ديگه ياد بديم که از حافظه تاريخيمون استفاده کنيم. الان هم بايد خودمون رو سرزنش کنيم بخاطر انتخابات قبلی. اگه تحريم نميکرديم انتخابات رو، اگه ميرفتيم به معين رای ميداديم الان سرنوشتمون اين نبود.
raast migi. entekhaabaate ghabli gool khordim. omidvaaram chenin chizi pish nayaad
Posted by
Anonymous |
11:17 AM