اندیشه
و باز هم می انديشم.
خدايی که آنقدر بزرگ است که کيهان را خلق نموده
و در تمام آن حضور دارد
و در اين کيهان بزرگ ، کهکشان بسيار کوچک راه شيری را خلق نموده
و در آن کره کوچولو خاکی را
و در آن کره خاکی، اقيانوس های کوچک را
و خشکی های بسيار کوچکتر
و در آن خشکی های بسيار کوچک
انسانهايی که به طرز خنده داری کوچک هستند.
و ميپرسم آيا خدای بزرگ اصلاً اين انسانهای کوچولو را ميبيند؟
و به دعا های همه آنها گوش ميدهد؟
و گاهی اوقات، دعا های آنها را مستجاب ميکند؟
خدايی که آنقدر بزرگ است که کيهان را خلق نموده
و در تمام آن حضور دارد
و در اين کيهان بزرگ ، کهکشان بسيار کوچک راه شيری را خلق نموده
و در آن کره کوچولو خاکی را
و در آن کره خاکی، اقيانوس های کوچک را
و خشکی های بسيار کوچکتر
و در آن خشکی های بسيار کوچک
انسانهايی که به طرز خنده داری کوچک هستند.
و ميپرسم آيا خدای بزرگ اصلاً اين انسانهای کوچولو را ميبيند؟
و به دعا های همه آنها گوش ميدهد؟
و گاهی اوقات، دعا های آنها را مستجاب ميکند؟
